Hayatın koşuşturmacası içerisinde sıkışıp kalan Yumi'nin duygu yüklü hikayesi anlatılıyor bu tek ciltli mangada. Yumi ofiste çalışan ve yalnız başına yaşayan bir kadın. Ancak kendisini değersiz ve mutsuz hissederek her gün ofisi gidip geliyor. Bu mutsuzluğu manganın ilk sayfasından itibaren okuyucuya gösteriyor yazar.

Bütün olumsuz duyguların ve olayların üst üste geldiği bir günde yerde bulduğu bir bez bebeği eve götürmesi ile hikaye başlıyor. Bu bez bebekte dikkatini çeken ilk şey ise gülümserken ağlaması oluyor. Tıpkı kendisinin içine attığı duygular gibi... 

Bez bebeği evine götürdüğünde bu bez bebeğin bazı yerlerinin hasar aldığını görür. Bu hasarlı yerlerin düzeltilmesi gerektiğini farkındadır. Bu fark edişin altında ise uzun süredir yapmadığı dikiş dikme işine yönelmesi gerekmektedir. Aynı zamanda bez bebeğine Kurumi adını verir. 

Onu tamir ederken ve onun için diktiği kıyafetleri gördükçe Kurumi'nin varlığını yüreğinin en büyük köşesinde hisseder. Tıpkı Kurumi'nin onu hissetmesi gibi...

Çizimlerin her birisinde Yumi ve Kurumi'nin her bir duygusunu içinizde yaşayacaksınız. Yumi'nin işe gittiği günlerdeki mutsuzluğunu, iş arkadaşlarının onun hakkındaki düşüncelerini duyduğundaki çaresizliğini, Kurumi'nin yanında kendisini iyi hissetmesini ve dikiş dikerken kendinden emin oluşunu hem diyaloglarda hem de sayfaları çevirirken karşınıza çıkan siyah-beyaz çizimlerde keşfedeceksiniz. 

Yumi'nin kendi yarattığı taşların altında sıkışıp kaldığını algıladığında bir dala tutunur gibi Kurumi'ye tutunur. İşte bu tutunuş ile kendini tanıma ve fark etme yolculuğuna bir adım atar.

"Biraz olsun kararlılık göstererek kendim olmaya çalışınca insanların beni daha çok benimsediğini fark ettim."

Yazarın Yumi'nin kendisini bulması ve keşfetmesini duygu yüklü olay örgüsü ile anlatmasını çok beğendim. Okurken kendi hayatınızdan büyük veya küçük parçalar bulacağınız bir manga olmuş.