Fulden Ufacık

İşte bu sorunun cevabı aşkın gücünü de ekleyerek Siyahın Kelebeği eserinin sayfalarında gizli.  Hayatlarında her şey olması gerektiği gibi ilerleyen Tolga ve Meyra'nın yaşamı, bir yağmur günü başlarına gelen kaza ile tepe taklak olur. Bu kazayı Tolga bedenen hafif atlatırken ruhen bir enkazın ortasında bulacaktır kendisini. Çünkü sevdiği ve hayatının merkezinde yer alan kadın son iki yılı hatırlamamaktadır. Onların tanışması ise bu son iki yılın içerisindedir. Bu yüzden Meyra, Tolga'yı tanımamaktadır. Ancak ruhunun ona karşı bir şeyler hissettiğini onunla karşılaştığı anda anlar. Fakat hatıralar olmadan hissettiklerine güvenebilir mi?

Bu hislerden kaçmaya çalışan Meyra, kendisini Tolga'nın çekiminde bulur. Bu çekim ona ağır gelse de içindeki bazı sesleri de dinlemek ister. Mantık ve duygularının arasında kalmıştır Meyra. Nasıl ilerlemesi gerektiğini bulmak onun için sancılı bir süreçtir. Bu süreçte hatırladığı en son kişinin eski sevgilisi olması Tolga'nın canını yaksa da Meyra'nın kararlarına saygı duyar. İşte bu saygı Tolga'nın Meyra'ya ne kadar değer verdiğinin göstergesi bana göre. Acı çekse de Meyra'nın mutluluğu için acılarını gizler. Yazar bu bölümlerdeki duygu yoğunluğunu okuyucuya da göstermiş. Hem Meyra'nın hem de Tolga'nın gözünden okuduğumuz bu eserde sanki onların yanında gibi hissedeceksiniz kendinizi.

"İnsanlar seni bir kalıba sokmak istiyor diye onların istediği kişi olmak zorunda değilsin. Biliyorum, güzellik çoğu zaman başına dert açıyor. İnan, bunu çok kötü bir şekilde deneyimledim. ... Ancak güçsüz olmak kader değil, seçimdir. Güçsüz olursan insanların seni uçurumun kenarına sürüklemesi çok kolay olur."

Tolga'nın Meyra'ya son iki yılda yaşadıklarını anlatırken biz de onlarla birlikte yolculuk ediyoruz. Yazar bu bölümleri şimdiki zamanın içerisine özenle yerleştirmiştir bana göre. Bu sayede eserin bütünlüğü bozulmadan okumaya devam ediyoruz.

Kitapta ana karakterlerin dışındaki yan karakterlerin de eserin içerisinde yer almasını beğendim ben. 

Aşkın güzel büyüsünü yüreğinizde hissedeceğiniz bir eser Siyahın Kelebeği. Türü seviyorsanız eseri inceleyebilirsiniz.

"İçsel boyut keşfedilmemiş bir arazidir. Bilmediğin bir araziyi keşfederken tabelaların olması daha iyi değil mi? Yolunu belki kendin bulabilirsin ama bu ömürler boyu sürebilir. Bilmediğin bir arazide olduğunda, yol tarifi almak mantıklıdır. Bir anlamda, guru sadece şudur: canlı bir yol haritası."

Kitabın ilk sayfalarında Sadhguru'nun bir gün Chamudi Tepesi'ne çıktığında yaşadığı işsel tecrübeyi anlatıyor. Bu tecrübe onun kendisini olan yolcuğunun başlangıcıdır. Dönüm noktası veya dönüşüm ile hayat kavramını ve olayları farklı bir yönden bakarak bu bakış açısını okuyucuya aktarmak istiyor.

"Bu kitap sonuç olarak iki bölüme ayrıldı. İlki arazinin haritasını çıkarıyor, ikincisi sana orada gezinmek için bir yol sunuyor."

İlk bölümde arazinin haritasını keşfederken birçok bölgede duyulan veya bilinen öyküler de mevcut. Bu öykülerin veya yazıların okuyucuyu düşündüren bir etkisi de var. Bu sayede kişi kendi hayatında yaptığı eylemlerin ve hayat hakkındaki düşüncelerinin farkına varıyor. 

"Şimdi geriye dönüp baktığımda, bu hayatta ne olmak istediğimi hiç düşünmediğimi görüyorum. Sadece hayatımı nasıl yaşamak istediğimi düşündüm. Ve "nasıl"ın sadece benim içimde ve benim tarafımdan belirlenebileceğini biliyordum."

Kişinin içsel olarak yapabileceği yolculuğun adımlarını ikinci bölümde okuyacaksınız. Bir insanın kendi iç dünyasının önemini de bu sayfalarda daha iyi idrak ediyoruz. Özellikle iç dünya ve dış dünya arasındaki farkı ilmek ilmek işlemiş eserinde yazar.

"Dışarıdaki durumların kölesi olduğun sürece, içsel yaşamın istikrarsız olacaktır."

Okuyucu ile konuşuyormuş gibi yazılan bu eserde kendi içsel mühendisliğinizi yeniden kuracaksınız.

"Bodrumlar pek de davetkar sayılmazdılar. Genellikle inşası bitmemiş, rutubetli, tuhaf kokan ve eski sandıklar, antika oyuncaklar, eski zamanlardan kalma anılar gibi genç çocukları korkutacak şeylerle dolu olurlardı. Bu tür bodrumlarda geçmişin parçaları içerideki havaya karışmış olurdu. Ne kadar çok çaba sarf ederseniz edin, geçmişin izlerine rastlamaktan kaçınamazdınız. Ve o geçmişte saklı kalmış sırlardan da."

Yenilenen evde babaannesi tarafından yıllar önce kapatılan odayı kendisi için tasarlamaya karar veren Tess, kapının arkasında onu bekleyen sürprizden habersizdir. Kış geldiğinde her gece gördüğü kabuslar ve tırmalama sesleri Tess'in düşüncelerini alt üst eder.

Tess kapalı kapıyı açtırması ile geçmiş ve sırların lanetini de serbest bırakmış oluyor. 

"Sürekli gözünüzün önünde olan bir şeyin, çok güzel olsa bile, değerini unutmak çok basit, diye düşündü. Olağanüstü olan bile sıradanlaşıyor, hatta bayağı haline geliyordu."

Wharton'un doğası ile büyülenmiş gizemin peşinden giderken aynı zamanda karakterlerin yaşadıklarını da okuyoruz. Doğaüstü bilinmezlikler ile harmanlanmış bir geçmiş ve kapısının arkasında bekleyen tablolar...

Öncelikle yazarın okuyucuyu kendisine çeken bir dili mevcut. Bundan dolayı Amazon'da en çok satılan yazarlardan birisi olduğunu düşünüyorum. Eseri okurken bilinmezliğin peşine düşüp aynı zamanda yeni bir sorunun gün yüzüne çıkması benim hoşuma gitti. 

Gizemin her sayfada yer aldığı bu eseri türü seviyorsanız tavsiye ederim.

Food Online Aydan dergisi Genel Yayın Yönetmeni'nin kitapla ilgili açıklamasında;

"Deprem nedeniyle 10 ilimize ayırdığımız sayfaları hazırlarken amacımız Türkiye ekonomisi için bölge ne ifade ediyor, tarım arazileri ne kadar, ne ekip biçiyorlar görmekti." 10 ilimizin Türkiye açısından önemine dem vurmuştur.

Sağlam bir çalışma yapılarak 10 ilimize ait yemeklerin hangi tarifinin doğru olduğunu bularak bu yemeklerin tarifini bizlere sundular. Bu önemli yemeklerin tariflerinin kaybolmadan unutulmamasını sağlamışlar.

Jumbo Genel Müdürü; "Bu eser, özellikle depremde zarar gören bölgemizdeki yerel mutfak kültürünü koruma altına almayı ve zengin gastronomi mirasımız üzerinden toplumsal dayanışmayı güçlendirmeyi hedefliyor. "ANKA- Yemek Birleştirir", yazar ve şef olarak iki şapkası bulunan Aydan Üstkanat ve ekibinin olağanüstü çabalarıyla, 6 Şubat depremiyle sarsılan bölgelerimizin zengin mutfak kültürünü gelecek nesillere aktarmak amacıyla hazırlandı." açıklamasıyla bu değerli eserin nasıl ortaya çıktını aktarmaktadır.

Adana, Adıyaman, Diyarbakır, Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Kilis, Malatya, Osmaniye ve Şanlıurfa'nın leziz tariflerinden önce o bölgelerin tarihine, tarımına ve bölge mutfaklarında da bahsederek bu eserin yemek tariflerinden oluşan eserlerden daha fazla olduğunu kanıtlıyor.

Birçok kişinin emeği ile oluşmuş bu eser ile yemeğin birleştirici gücünü herkese kanıtlamıştır.

Bazı durumlarda öğrenilmesi gereken dersleri hayat, insanlara farklı yollardan öğretmek ister. Kişinin bu ders algılaması ise onun bakmak ve görmek arasındaki farkı anlaması ile olur. Kitaptaki ana karakterimiz Cahit'in kendisini bulma serüveni ise hayatın çıkmazı ile karşılaşması ile oluyor. Bu serüvende kendisini hiç düşünmeyeceği yerlerde bulacaktır. Bir gün önceki hayatı ve bir gün sonraki hayatı bambaşka yollara çıkaracaktır onu.

"İyilik kötülük, doğru yanlış hep olacaktır Murat abi. Bu savaşın içinde en doğruyu bulmayı öğreneceksin, bu da yolculuğunun bir parçası sanırım."

Cahit, babası kömür ocağında çalışan ve mutsuz bir annenin çocuğudur. Babasının eve geldiği günler annesinin etten püften sebeblerle kavga çıkardığı bir ortamda büyümüştür. Sevgisizlik ve manevi olarak da ilgisizlik eklendiğinde Cahit kendisini bıçakların derin gizemlerine teslim eder. Bu teslimiyet onun için bir gösteriştir. ancak bıçaklara olan düşkünlüğünün hayatına olan etkisini bilmeden her zaman yanında taşır.

Bıçağın kara yüzünü gördüğünde yaşanmasını istemeyeceği bir çıkmazın içerisinde bulur kendisini. Yaşanılanların ağırlığı ile kafasındaki sorular artar.

"Bazı şeyler onlara yüklediğimiz anlamlara göre değişiyordu. Tespih gibi mesela. Tespih, onu yapan mahkumlar için hayata tutunmak iken, Cahit için ise hayata karşı durmanın sembolüydü. İnsan acaba bu anlamlarla mı hayatını şekilendiriyordu? Kim bilir..."

Ruhunu kemiren soruların cevabını bulmak için felsefe okumaya karar verir. Yazar burada felsefe bilgisini örnekler üzerinden okuyucuya aktararak eserin bütünlüğüne katkı sağlamış. Böylelikle hayatımızdaki birçok olayı aslında sorgulayarak görmemiz gerektiğini Cahit'in kendisini arayışında fark edeceksiniz. 

Kısa ama sonu ile bir düğüm yaratacak bir eser bana göre. Beklenilmeyen karşılaşmalar, geçmişin yükü ve pişmanlıkların olay üzerinden güzel aktarıldığını düşünüyorum. Yazarın anlaşılır kalemi ile yaşanılanları sorgularken aynı zamanda Cahit'in yaşadıklarına tanık olacaksınız.

Türü seviyorsanız bu eseri inceleyebilirsiniz.

"Bazen küçük detaylara bakmayı öğrenmelisin. Küçük bir detay bazen bakış açını değiştirir."

"Milenyum, her şeyden önce, insanlığın bağışlanmayı geçmişte bulabilme arzusuyla belirlenir. Baudrillard bunu, modern tarihin en iyi ve en kötü öğelerini yeniden canlandırarak yerine getirdiğimizi öne sürer. Amaç iyi olanı kötü olandan ayırmaktır. Baudrillard buna milenyumcu "hysteresis" (gecikme, atalet) adını verir. Onun gözünde bu kavram, tarihin, siyasetin, toplumsal olanın anlamlarını kaybetmiş olsalar bile devamlı büyümelerini ifade eder."

Yeniden yapılanan modern dünyada tarih ve son kavramları üzerinde de durmuştur. Bu bölümleri okurken "Tarih tekerrürden ibarettir." atasözü aklıma geldi. Yeniden yapılanan tarih medya ile birleştiğinde milenyumun izleri daha da belirginleşiyor. Baudrillard'a göre, tarih sayı olarak ileriye doğru ilerlemek yerine 0'a doğru yaklaşmaktadır.

"O halde "tarihin sonu," "siyasalın sonu," "toplumsalın sonu" ya da "ideolojilerin sonu"odan söz ettiğimizde hiçbirinin doğru olmadığını artık biliyoruz. En kötüsü ise hiçbir şeyin sonunun olmayacağıdır. Tüm bunlar, her şeyin hysteresisi (gecikmesi, ataleti) içinde, tırnaklarımız ve saçlarımız misali yavaş yavaş, sıkıcı biçimde, tekrar tekrar açığa çıkmaya, ölümden sonra bile büyümeye devam edecektir."

Küreselleşen ve medya araçlarının yaygınlaştığı milenyumda insan benliğini ele alırken sonsuzluk kavramını tarih bilimi üzerinden inceliyor. Kitap ince olsa da bana göre yavaş ve anlaşılarak okunması gerekiyor. 

Baudrillard, teknolojinin ilerlemesi ile bilgisayarların geliştiğini ancak bilgisayarların içinde de virüs olduğunu belirttiği örneğinde simülasyon dünyasına adım atıldığını belirtmek istemiştir. İnsanların bu simülasyonun içerisinde yaşadığını ve kimlik olgusunun teknolojiden önceki çağdakilere benzemediğini savunur.

Everest Yayınları'nın basımını yaptığı "Postmodern Hesaplaşmalar" serisini konu olarak ön bilgi almak istediğiniz alanlarda size bir rehber olacağını düşünüyorum. 

Arjantin Latin rüzgarının her bir öykünün içerisinde barındıran bir eser Timsahın Kutusu. Yaşanmışlığın buram buram kokusunu alacağınız bu öyküler, yazarın çocukluğuna dayanıyor. Daniel Moyano geçmişine son kez seslenmek ve içindekileri kağıda dökmek istemiş sanki. Öyküleri okurken geçmişe duyulan çağrıyı hissettim ben. Aynı zamanda öykülerin hareket ederek bu seslenişe cevap vererek okuyucuyu o döneme doğru bir yolculuğa çıkarıyor.

"Aradan geçen zaman, insanın tüm o olanları bir başka biçimde ele almasına olanak sağlıyor. Aynı çağı artık paylaşmaz olduklarında, tıpkı kapsülün dışına çıkmış astronotlar gibi havada asılı kalıyorlar."

Kitabın ilk sayfasında bizleri; "Bu sihrili defter senin eline geçtiğinde bir büyü başlıyor.  İçindeki sihri keşfetmeye ve kendi özgünlüğünün sihirli dansına katılmaya hazır mısın? Bu defter, iç dünyanın derinliklerinde uyanmak için bekleyen büyülü güçlerin izini sürmeye bir davet." cümleler karşılıyor. Kendi içimizdeki sihri keşfetmek için sunulan bu davette okuyucular için hazırlanmış birçok yazma egzersizleri mevcut.

Bu yazma etkinliklerindeki amaç kişinin kendisini ve amaçlarını daha iyi analiz etmesidir. Bu yüzden bu eser hızlıca değil sindirerek ve yazdıklarınızı düşünerek okumanızı isterim.

Yazarın kimi yerlerde şiirsel kimi yerlerde ise sade bir dil kullanarak kişinin kendi içerisine yolculuk yapmasını sağlamış. Kitabı okurken her bir sayfada kişinin kendisini sevmesini ve kendine olan güvenini arttırmak için kaleme alındığını anlaşılmaktadır.

Kişinin kendi içerisindeki gücü keşfetmesi için olumlama yazılarından da yararlanılmış. Bu yazıları sadece okumak için değil, bana göre hissederek ve hayatınıza empoze ederek okumanız gerekiyor. 

Olumlama yazılarının konu olarak ayrılması ve örneklendirilmesini beğendim. Böylece kendi olumlama cümlelerini daha uygun bir şekilde örneklere bakarak kaleme alabilirsiniz.

"Olumlama yazıları; kendini sevme, kendine güvenme, başarıya inanma, potansiyelinin farkında olma gibi konuları kapsayabilir. Bu yazıları düzenli olarak okumak veya yazmak, olumlu düşünceleri zihnine yerleştirmeye ve bilinçaltını olumlu yönde programlamana yardımcı olur."

Kitapta aynı zamanda element çalışmaları da mevcut. Elementlerin bir kişinin inancı üzerindeki etkisini daha önce düşünmemiştim. Bu yüzden bu bölümleri okumak hoşuma gitti. 

Renklerin insan ruhundaki etkisi, korku, niyet, şükran, hayatını etkileyen kişiler ve daha birçok konuyu barındıran bu eseri kendinize yeniden inanmaya karar verdiğinizde başlangıç için ve türü seviyorsanız okuyabilirsiniz.

Biyolojide Mitoz bölünme; "Tek hücreli canlılarda üremeyi, çok hücreli canlılarda ise büyümeyi, gelişmeyi ve yenilenmeyi sağlayan yeni hücre oluşturma şekli." olarak tanımlanmaktadır. Kitaptaki öykülerde de birbirine benzeyen insanlara sesleniş var. Benzerliğin mitoz bölünmesine mizahı bir anlatım ile çağrı yapıyor yazar.

Yazarın birey ve toplum eleştirisi yaptığı öykülerindeki amaç okuyucuyu şu anda yaşanılanları düşündürmek. Bunu yaparken mizahı kullanmayı seçmesi öykülerindeki merak unsurunu arttırmış bana göre.

"Sosyolog Simmel, "Modanın zafer anı, aynı zamanda ölüm anıdır" der. Bir ürün toplumun tüm kesimlerine ulaştığında artık yok edilmelidir ki yeni ürünlerin önü açılsın. Hiçbir şirket on sene kullanılan telefon veya beş yıl giyilen tişört üretmek istemez. Daimi tüketim kapitalizmin ibadetidir."

Tıpkı bir hevesle alınıp daha sonra kullanılmamak üzere atılan bir eşya gibi yaşanan duygular hakkında da yazılan hikayeler mevcut. Duyguların son kullanma tarihi varmış gibi davranan insanları eleştiren hikayelerde okuyucuya farkındalık aşılanmak istenmiş. 

"Gönül işleri, ne sudoku gibi zihin yormalı ne de satranç gibi strateji içermeli. Akmalı insan sevdiklerine. Bir Mevlevi dervişi ya da Hint keşisi gibi huzur bulmak için evvela bunu özümsemeli."

Duyguların kapitalizm gibi yaşanılıp duyguların tüketilip başka bir duygunun peşinden sürüklenen insanları okurken aynı zamanda arka yüzünü de göreceğiniz kısa ama sorgulatan hikayeler okudum. Yazarın mizahı ve anlaşılır bir dili aynı anda kullanması ile okuyucuya kendi çevresini görmesine yardımcı oluyor. 

Eser için yapabileceğim bir eleştiri bazı hikayelerin daha uzun olmasını isterdim. Birçok hikaye kısa ancak okuyucuyu kendisine çekmekte başarılı. Popülerlik, kapitalizm ve aile unsurlarının birey üzerinden eleştirildiği hikayelerde bireyin kendisini tanımadığı okuyucuya net bir biçimde gösterilmiş.

Düşünmeyen insanların yaşamı ve topluma etkisinin vücut bulmuş hali bu hikayeler. Öykü okumayı seviyorsanız bu esere bir şans verebilirsiniz.

Yıl 2021... İtalya'nın Milano şehrindeki bir meydana götüreceğim sizleri. Bu meydana bir heykel dikildi. Aslında İtalya'nın birçok şehrinde binlerce heykel mevcut. Fakat bu heykeli diğerlerinden ayrı tutan bir durum var. Heykeli dikelen kişi bir erkek değil, bir kadın. 

İtalya'nın özgürlüğüne kavuşması için bütün kaynaklarını kullanan cesur bir devrimci Prenses Cristina Trivulzio Belgiojoso.... Milano'nun bir meydanına dikilen heykeli ile kadınların gücünü kanıtlarcasına boy gösteriyor. Tıpkı yaşadığı dönemde yaptıkları gibi..

Heykel'in açılış töreninde yapılan bir konuşmada; "İnsanın değerini cinsiyet ayırımı yapmadan fark etmek ve yüceltmek, daha dengeli bir toplum yaratmanın en önemli adımıdır."

Erkek egemenliğinin olduğu 19.yüzyılda yaşayan Prenses Cristina'nın hayatını konuk olacağız bu eserde.  Köklü bir ailede dünyaya gelen Prenses Cristina, küçük yaşta babasını kaybetmesi ve annesinin üvey babası ile evlenmesi ile hayatı şekilleniyor. Üvey babasının öğrenmeyi ve öğretmeyi sevmesi prensesin özgür ruhlu bir devrimci olmasında önemli bir etken.  

Yazarın sadece prensesin hayatını anlatmayıp aynı zamanda o dönemin Avrupa tarihinden de bahsetmesini çok beğendim. Bu sayede prensesin yaptığı eylemlerin nedenlerini daha iyi anladım ve eseri okurken o dönemi kafamda canlandırmış oldum. İtalya'nın özgürlüğü ve bağımsızlığı için maddi ve manevi olarak İtalyan halkına birçok yardımda bulunan prenses hiçbir zaman mücadelesinden yıllar boyunca vazgeçmiyor. 

Bir gün kapısına dayanan kişi eğer ülkeyi terk etmezse hapse gireceğini haber veriyor prensese. Bu haber ile Osmanlı Devleti'nin topraklarında bulur kendisini. İstanbul'da yapamayacağını anladığında hayat onu Safranbolu'ya götürür. Burada kaldığı yıllar boyunca Anadolu'yu ve halkını daha önce kimsenin bahsetmediği gerçekliği ile kaleme alır. 

Prensesin biyografisini okurken onunla birlikte nice davetlere gidip, devrimlerde yer aldım. Safranbolu'da çiftlik kurup Anadolu'yu karış karış gezip o yörenin insanlarını ve tabiatını gözlemledim. Zeynep Oral'ın kalemi ile çıktığım bu yolculukta özgürlüğün peşinden giden prensesin ayak izlerini takip ettim.

Herkesin okuması gereken muhteşem bir biyografi bana göre.

Emily Dickinson, başkaldırının içerisine serpiştirdiği melankoli ile okuyucuya sesleniyor şiirlerinde. Bu şiirlerde derin anlamlar da mevcut. Eserde şiirler mevcut olduğu için İngilizce seviyeniz B2 ve üzeri ise daha rahat okuyacağınızı düşünüyorum.