Fulden Ufacık

Öykülerin içerisindeki yaşamlar, yazarın usta kalemi ile birleştiğinde ortaya edebiyat şöleni çıkmış. Öykülerin her birisinde yer alan yaşanmışlık kokusu burnunuzun direğini sızlatacak. Öyküleri okurken görüp de söylenmeyenleri ya da duyup da görmemezliğe gelinenleri yeniden fark edeceksiniz. Bu sefer yazar bilinen ancak bilinmemezliğe gelinenleri ortaya sermiş öykülerinde.

"Kelimeler ne tuhaf değil mi. Kelimenin yarısını atıyorsunuz ve karşınıza başka bir şey çıkıyor. Sonuna çoğul eki koyduğunuzda başka bir şey algılıyorsunuz. Size bir şeyi çağrıştıran kelime, bir başkasına bambaşka şey anımsatabiliyor. Çok acayip kelimeler, çok."

Yazar, kendine has diliyle kaleme aldığı dokuz öyküyü insan ve toplum üzerine inşa etmiş. Özellikle bir toplumun birey üzerindeki etkisini anlattığı öyküleri okurken kendimi öyküyü izleyen bir seyirci gibi hissettim. Tarihsel olaylar ile nakış gibi işlenen öyküler ile insan olmanın önemini keşfediyorsunuz. İnsanların duyguları olduğunu yaşanılanların bireyin hayatına doğrudan etkisine şahit olacağınız ince düşünülmüş öyküler...

Bazı öykülerde toplumun yönetiliş şekline de dem vuruluyor. Yönetimi eleştirirken bireyin suskunluğuna da ses çıkarmak istiyor. Bu öyküleri okurken aklıma Nazım Hikmet'in,

Yolun bir yaşam biçimi olduğunu buram buram hissedeceğiniz denemeler karşılıyor sizleri bu kitapta. Yola çıkmak, yola varmak, yoldan dönmek ve daha nice çeşit yolun bir arada olduğu yazılarda bireyin ve toplumun arayışını yudumlayacaksınız.

"Hep aramaktır işimiz. Herkes arar. Delisi de arar divanesi de, akıllısı da arar uslusu da. Aramak, 'ikinci ruh'udur insanın. İlki nedir diye sorarsanız, bilmem, ama ikinci ruhun arayış olduğunu hiç olmazsa kendimden biliyorum. Aramak yola düşmek değildir her zaman, düşünmek de yolculuk sayılır tıpkı düşlemenin de yola düşmek sayıldığı gibi."

Ruhen ve bedenen yolculuğun anlamını kelimelerin yarattığı tını ile yeniden hatırlayacaksınız denemelerde. Bir kelimenin yol ile birleştiğinde ortaya çıkan küçük ama etkili çağrışımlara tanıklık edeceksiniz.

"İmgelerin bazen havada uçuşması, bazen tozu dumana katması, bazen de derinlere süzülüp gözden kaybolması, hepsi de yol gereğidir. Yolda olmayan ne var? Her şey yoldadır, insan yoldadır, yağmur, mavi, gökyüzü, nehirler, ağaçlar, baharlar, kuşlar, renkler, kokular şiir ve aşk yoldadır, dünya yoldadır. Dünyayı yol olarak görmezsek, ondan nasıl geçeriz ki hem? Her şeyin geçici olduğunu nereden biliriz?"

Haydar Ergülen'in şiirlerini okumuştum önceden. Kelimeleri kullanışı ve onları hayatın içerisinde yaşayan bir organ olarak gördüğünü o zaman da keşfetmiştim. Yazmış olduğu denemelerde de kelimeleri ustalıkla seçerek cümlelerin içerisine serpiştirmiş. Aynı zamanda bazı yazarlardan ve şairlerden de alıntı yaparak, kendi düşüncesini desteklemiş.

"Hiçbir sözcük kitapta durduğu gibi durmaz. Suyun huyu akmaksa, sözcüklerin huyu da dolaşmaktır."

Bir canlının hayatında yolun ne kadar önemli olduğunu yazdığı denemelerde bahsettiği kelimeler ile okuyucuya aktarıyor. Kelimenin anlamını düşünürken aynı zamanda yolun kendisini de irleyeceksiniz. Ruhsal ve fiziksel olarak yapılan yolcukların özüne doğru yapılan bir keşif...

Denemeleri bir anda değil de yavaş yavaş anlayarak okumanızı isterim. Böylelikle yolculuğun gerçek anlamına varmış olacaksınız.

"Yol geçip gitmek değil, düşleyip durmak, yürüyüp durmak, durup, düşleyip yürümek içindir."