Fulden Ufacık

Hayatını evli bir adam karşı hissettiği tutkuya göre şekillendiren bir kadının anlatısı karşılıyor bizleri. Bu tutkuda yalınlık olmasına rağmen saplantılar da mevcut. Yaşanacak buluşmaların heyecanlı bekleyişini telefonun tınısı ile takip eden bir kadın...

"Ben bir ilişkiyi öykülemiyorum, "11 Kasım'da geldi" gibi kesin ya da "haftalar geçti" gibi yaklaşık bir kronoloji içinde (yarısı benden kaçan) bir hikaye de anlatmıyorum. Bu ilişkide benim için kronoloji yoktu; sadece onun varlığını ya da yokluğunu biliyordum. "Her zaman" ile "bir gün" arasında durmadan gidip gelen bir tutkunun işaretlerini biriktiriyorum, bu envanter söz konusu tutkunun gerçekliğine ulaşmamı sağlayacakmış gibi. Doğal olarak, burada olayların sıralanışında ve betimlenişinde, anda deneyimlemenin değil de bir şeyleri yaşadıktan sonra başkalarına ya da kendine anlatmanın yolu olan ironi ya da alay yok."

Yabancı bir ülkeden Fransa'ya geldiğini biliyoruz A.'nın. Belli başlı özellikleri dışında onunla ilgili bilgimiz bu kadar. Yazar da böyle olmasını istiyor. Bu kitabın sadece tutkuların etkisi altında köklenmesine seyirci olmalı okuyucu. Şartlamadan, sadece tutkunun derinliklere yaptığı yolu izleyerek..

Bazı yerlerde bu tutkunun kendisinde olan ruhsal değişimi de fark ediyoruz. A.'nın evli olması yaşadıkları çekimin de şekillenmesinde büyük etken. Ulaşmak istediği zaman A.'yı arayamaması, mektup yazamaması gibi etkenlerin yazarın ruhuna saplanması...

Aslında bu eser tutkunun önemli bir güç olduğunu, arzuların zaferini yansıtıp iradenin güçsüzlüğünü gösteriyor. Cinselliğin sansürsüz olarak aktırıldığı bir eser. Çarpıcılık burada kendisini belli ediyor. Bilinen ama tutkunun peşinden gidilen bir ilişki..

"Bir sıfatın yerini değiştirmektense, gerçekliğin ne getirdiğini eklemek bana önemli görünüyor."

Kısa ama tutkunun yalınlığını düşünerek okumanız gereken bir eser. Özellikle yargılama yapılmadan sadece tutkunun kendisini görerek sayfaları çevirmelisiniz. Eğer yargılama başlayıp, "ben olsaydım.." gelirse o zaman bu kısa eserin anlatımını sizi kendisine çekemez. Çünkü birçok kişi ve toplum tarafından yargılanan cinsellik ve saplantı bu eserin ana unsuru.

"Belki de hesaba katılacak veriler ancak somut verilerdir, bunu deneyimlemem için gerekense zaman ve özgürlüktür."

Türü seviyorsanız eseri inceleyebilirsiniz.

Van Gogh'un eserlerinde hissettiğim hüznün derinliklerini keşfettiğim bir eser oldu İnan Bana. Mektuplar, benim için insanların gizli ruhlarının ve düşüncelerinin açığa çıkıp kağıda aktarıldığı bir türdür. Bu eserde de kardeşi Theo'ya yazdığı mektupları okurken Van Gogh ile tanışma fırsatı buluyoruz.

Eserin isminin "İnan Bana" olması ilk yazılan mektuplarda Van Gogh'un mektuplarını "İnan Bana" şekilden bitirmesinden kaynaklandığını eserin Önsöz bölümünü okuyunca daha iyi anlıyorsunuz. Ona inanılmasını bekleyen ve arzulayan birisi...

"Bir sanatçının iç dünyasını ve yaratıcı yolculuğunu anlamak, onun eserlerine derin bir bakış sunar. Vincent Van Gogh'un mektupları da, sanat tarihini ve insana dair anlayışımızı derinleştiren bu önemli pencerelerden birisidir. Bu kitap, seçkin mektupların dikkatlice seçilmiş bir koleksiyonunu içerir ve okuyucuları, sanatçının zihnindeki karmaşıklığı ve duygusal zenginliği keşfe davet eder."

Vincent Van Gogh'un seçkin mektuplarının tarih ve nereden yazıldığının belli olması okuyucu için ipucu niteliğini taşıyor. Aynı zamanda mektupların tarihsel olarak sıralanması ve aralarda yaşılan olayların kısa bir özetinin anlatılması okuyucunun zihninde Van Gogh'un hayatının daha net bir şekilde canlanmasına yardımcı olmaktadır.

"Bu dikenlerin zamanla beyaz çiçekler açacağına ve boşaymış gibi görünen bu çabalarımın doğum sancılarından başka bir şey olmadığına dair umudum var:"

Hayatımıza dolaylı yoldan veya direkt giren insanlar mevcuttur. Direkt giren kişiler hakkında az veya çok bilgimiz olur, dolaylı yoldan bizim hayatımıza dokunan ve bu dokunuşun bizlere etkisini hissetmek aslında bakmak ve görmek arasındaki ince çizgi gibidir. Sokakta karşılaştığımız bir kişinin söylediği bir söz bile hayatımızın akışını etkiler. Bu akışın birleşimi ise saç örgüsü gibi bir bütündür.

Eserin kapağını kapattığımda, "Farklı" diye düşündüm. Farklı ve düşündürücü... Başka bir dünya yaratarak o dünya ile yaşanılan dünya arasındaki farkları bulmaya çalışırken aslında hepsinin iç içe olduğunu kanıtlamak istemiş yazar. Bunu da az ama öz cümleler ile okuyucuya aktarmış.

Aslında Önsöz'de belirtildiği gibi yazılanların bir akıl hastasının anlattığı hikaye olduğunu bilerek sayfaları çeviriyoruz. Absürt bir hikaye okurken sayfalar ilerledikçe gerçek dünyanın bir yanılsamasına şahit oluyoruz.

Hikaye sisli bir günde dağda gezen ana karakterin dinlerken bir anda gördüğü Kappa'nın peşinden gitmesi ile başlıyor. Kappa, Japon kültüründe nehir çocuğu anlamında olup akarsu ve nehirlerde yaşayan şehvete düşkün, sürüngen, insansı yaratıklara verilen addır. Kappa'nın peşinden giderken derin bir çukura düşüp bayılıyor. Kendisine geldiğinde ise artık bildiği dünyada değil Kappaların yaşadığı ülkededir. Bildiği yerden farklı görünüşleri insana benzemeyen Kappalar ile yeni dünyada yaşamaya başlıyor. Kappaların gelenek ve görenekleri insanların yaşadığı dünyadan farklı. İşte bu farklılıkları kullanarak yazar toplum eleştirisini hikayesine eklemiş.

"Şimdi, sadece benim söylediklerime kulak verin. Bu söylev kesinlikle baştan sona yalan ancak herkes yalan söylediğini bildiğinden, sonuç olarak dürüst olduğu gerçeği değişmiyor, öyle değil mi? Çoğunlukla yalan olduğunu söyleyenler, sadece sizin gibi önyargılı olanlar. Biz kappalar sizin gibi..."

Kappalar ve ana karakter üzerinden aktarılan diyaloglarda okuyucuyu bazı durumlar üzerinden düşündürten öğeler mevcut. Mesela aile kavramı kappalar için önemsiz iken, Japon kültüründe önemli bir unsur.  İnsanlar için komik olan bir olay Kappaların ağlamasına neden oluyor.

Siyasi ve kapitalizm konularını da Kappalar üzerinden aktarırken dünyada yaşanılan birçok toplumsal fikrin ana yapısını sorgulatmak istemiş. Özellikle edebiyat ve sanat akımlarına bakış açısını daha iyi ifade etmek için seçtiği kappalar yazar, müzisyen, öğrenci veya fabrika sahibi.

"Biz kappalar hangi sanat olursa olsun, içinde kendimizi aramaya düşkünüz."

İnsanın çevresine ve yaşantısını sorgulatacak bu eserde doğru veya yanlış kavramlarının kime veya neye göre değiştiğini düşünerek okumanızı isterim bu eseri.