Zülfü Livaneli,  kitabın Almanca baskısı için yazdığı önsözünde bu eseri okuyacak kişilerin onun yaşam hikayesini "insana, hayata, acılara, sevinçlere ve aşka dair bir hikaye olarak" algılayarak okunmasını istediğini dile getirmiştir. Onun yaşamını duygularla hissederek okunmasını ve en önemlisi kendi geçmişini okuyucularına açarken 20. yüzyıldaki anılarının  -kendi deyimi ile maceralarının-  geçtiği yerlerin çoğu kişi tarafından yanlış bilindiğini ve bu yanlışı ortadan kaldırmak istemiştir. 

Geçmişe, gerçek bir hayata yapılacak olan yolculuğa hazır mısınız? 

O bu dünyaya gelmiştir ve yaşamı diğer insanlara göre -babaannesinin deyimi ile "keçi" olarak- sıra dışı bir şekilde devam edeceğini kim bilebilirdi? Ona bu şekilde seslenmesinin nedeni diğer çocuklardan farklı olduğu içindi. Görmüş geçirmişiliğin kendine kattığı bilgiler ile torununun hayatının nasıl geçeceğini fark etmiş. 

Kitabı okurken 20. yüzyılın ikinci yarısına doğru yapacağınız kimi yerde üzüleceğiniz, kimi yerde sevineceğiniz, kimi yerde şaşıracağınız bu macerada Livaneli'nin her zaman yanında olan bir şeyi fark edeceksiniz: Umut, Aydınlığa gideceğini bildiği bir gelecek. Çünkü karanlık olsa da bir yerden bir ışık yayılacaktı. O bunu bilerek, inandıkları ile emin adımlarla ilerlerdi hayat yolcuğunda. Hala da bu adımlarla ilerliyor.

Kitaplarını okurken onun gözlem yeteneğine hep hayran kalmışımdır. Ustaca yazdığı betimlemeler, karakterlerin psikolojik analizlerini derinlemesine irdelemesi benim çok hoşuma gider eserlerinde. Bazı eserlerinin bazı yerlerindeki ilham kaynaklarını bulmak, onun hayatındaki yaşadığı anılardan oluşmasını fark ettiğimde eserlerinin hayattan olduğunu bir kere daha anladım. Son Ada ve Son Ada'daki Çocuklar kitaplarındaki martıların kıyımlarının gençliğindeki güvercin anılarından geldiğini fark etmek; Mutluluk kitabındaki Cemal'in öğrendiği bir gerçekten dolayı iki gün boyunca uyuması Livaneli'nin annesini kaybettikten sonra uyku problemi yaşamasına rağmen iki gün boyunca uyumasındaki psikolojiyi anlamasından ortaya çıktığını bilmek ve gördüğü yerlerdeki önemli noktaları kitapların bir bölümünde anlatmak -Kardeşim Hikayesi'ndeki Rusya bölümleri gibi.- onun gibi usta bir yazara yakışırdı.

Bestelerindeki sözlerin anılarının harmanı olduğunu bir kere daha anlamak eşsiz bir deneyimdi. Ayrıca kitabın sonunda Fotoğraf Albümünün bulunması ile okuduğunuz anılarına mükemmel bir destek sağlamış.

Onu etkileyen kişilerin hayatına ve kitaplarına etkisini görmek onu tanımak çok güzel bir deneyimdi. Eğer benim gibi sevdiğiniz yazarların hayatını merak ediyorsanız veya otobiyografi türünde kitaplar okumaktan hoşlanıyorsanız bu kitaba mutlaka bakmalısınız. 

"Belki de zorluklar olmadan, bu mutlu anların doğması zordu."

"Bana göre her normal insan, şiddet karşısında bir tepki vermeli."

Demek ki koşullar insanoğlunu nerelere sürükleyebiliyor, neler yaptırabiliyordu."

"Bazı insanlar vardır: Nezaket onların kişiliklerinin bir parçasıdır. Nazik olmak için çaba sarf etmezler, çünkü yapıları gereği başka türlü davranmak gelmez ellerinden."

"Bence ülke değiştirmenin en çarpıcı yanı budur: Alıştığınız kokular değişir, bir başka koku dünyasına dalarsınız."

"Matbaada basılmış kağıtlar insanoğlunun ruhundan, yüreğinden, bilgisinden, dürüstlüğünden çok daha önemli. Elinizdeki kağıdın rengine göre ya sizi hırpalıyorlar ya da önünüzde yerlere kadar eğiliyorlar, bavulunuzu bile aramıyorlar."

Dipnot: Kitabı Blogları Canlandırma Projesi ocak ayındaki Umut- Başarı teması kapsamında okudum.