İşçilerin ayak seslerinin yankılandığı ,adaletsizliğin sessiz çığlıklarının her sayfada buram buram hissedildiği bir belgesel Büyük İnsanlık. Bu ayak seslerini takip ederek her sayfanın içindeki işçilerin yaşam hikayelerine tanık oluyoruz. Onların yaşadıkları ile büyük insanlığın gerçek anlamına göre adım atıyoruz.

"İnsan her yerde insan değil miydi? İnsanın coğrafyası yoktu, yaşanmışlıkları vardı. Hikayeleri, acıları, umutları ve kahkahaları! Bazen bu hikayelerini müzikle ifade ettiler, bazen bir filmin konusu oldular, bazen de bir romanın satır aralarında gezindiler."

Onları her yerde görmemiz ve sessiz çığlıklarını duymamız mümkün. Önemli olan büyük insanlığın bilinci ile haraket etmek. Birçok yerde onları sayı olarak gören zihniyete gerçekleri tüm çarpıcığı ile göstermek için Gülşen İşeri, eserdeki fotograflar çeken Gürcan Öztürk ve bu eserin yayımlanmasını sağlayan birçok kişi bu bilinç ile yola çıktılar. 

"Biz de yola çıkarken tıpkı bu değerli romanlar, filmler ve şarkılar gibi işçileri sadece sayılardan ibaret gören istatiksel verilere bakmak yerine, işçilerin çalışma koşullarını birlikte deneyimlemeye, günlük yaşamlarına ortak olmaya, onlarla aynı havayı solumaya karar verdik."

Yaşanan her ölüm için "kader" denilen bir durum işçilerin başına gelenler. Kader deyip seyirci kalmak istemeyip harakete geçme vaktinin çoktan geldiğinin sinyalleri mevcut bu eserde.

"Hangi hikaye bizi peşinden sürükleyecekti? Hangi hikaye hayatın peşinden giderken bizi kalbimizden vuracaktı? Neler öğrencektik, nelere tanıklık edecektik?"

Verilen karar ile Zonguldak'ta maden işçileri ile yerin metrelerce aşağısına indiler. Mevsimlik işçiler ile fındık toplamaya gittiler. Tuzla Tersane'sindeki ziyaret ile hayatın birçok yüzü ile karşılaşmış insanları dinlediler. İnşaat işçisinin ders alınacak hayatını o anlatırken Türkiye'deki işçilerin yaşamını düşündüler. Geri dönüşümden ekmek parasını kazanan çocukların ve yetişkinlerin zorlu yaşamına tanık oldular. Kot taşlama işçisinin her gün ölümü beklemesinin nedenini bir de ondan duydular.

"Neden buradayım?" diye düşündüm; "Belgesel çekiyoruz, sonra kitap olacak bu hayatlar..." Peki kitap çıkınca bu insanlar yaşayacak mı? Kendimi avuturcasına, "Hikayeleri var," dedim... Kendimce, çaresizce... Zamansızca sustum sonra."

Bu kitabın farkındalık yaratıp işçilere yeni bir hayat nefesi olması umuduyla...