Bazı yaşanması gereken ancak yaşamayan anıların buruk sessizliğini her satırda hissedeceğiniz bir eser Bir Hayalin Ardında. Ölümün yavaşça ancak şiddetini kaybetmeden kendisini belli ettiği zincirinin esiri Burak ve Sümeyra. Sümeyra'nın hastalığı ilerledikçe bilinen sona yaklaşıldığını farkındalığı...

Burak'ın şimdiki zamanda yarım kalışını okurken geçmişin izlerini de takip edeceğiz.

"Geçmiş; üzerinde hiçbir silginin silemediği, her bir satırına tek bir cümlenin yazılabildiği çizgili bir defterdi."

Burak ve Sümeyra'nın anılarına ve gittikleri yerleri keşfederken Burak'ın çocukluk ve gençlik anılarına da şahit olacağız. Kitabın her sayfasında ölüm ve yaşam birlikte yol alıyor. Dilinin ucunda yer alan ölüm söylenmese bile varlığını sürdürüyor anılarda. Hatta Burak'ın çocukluk anılarından birisinde aynı yerde hem düğün yapılıyordu hem de yas evinde ağıt vardı. Bu bölümü okurken gerçekliğin iki yüzü ile de karşılaşacaksınız.

Ölümün varlığını yaşarken bilmek mi gerekir yoksa ölüm ile tanışmadan sadece yaşamak mı? Yaşamanın kolay bir eylem olup olmadığını, yaşamın ölüm ile gerçekten tanıştığı zaman nasıl değiştiğini Burak ve Sümeyra'nın diyaloglarında da hissedeceksiniz.

"Aşırı stres bizim de kaynamamıza, coşmamıza, kalıplarımızdan çıkarak havaya karışıp fırtınalar oluşturmamıza engel olmuyor mu? İnsan belki su gibi altında bir ocağın ateşi ile değil, hayatın zorlukları ile sürekli bir hararete maruz kalırken değişiyor, dönüşüyor ve tıpkı her gün yenilenen milyarlarca hücre gibi zihnen, fikren hiç durmadan başkalaşmıyor mu? Oysa üzerimizdeki basınçtan kurtulup bir kaynayabilsek, önce cisimsiz bir hale bürünecek, sonra tüm hava, gök ve bulutlar benimdir diyebileceğiz. İstediğimiz yerlere uçabilecek, rüzgarla yakın arkadaş olabileceğiz."

Kitapta Sümeyra'nın her bir fikrin peşinden sorgulayarak gitmesi ve Burak'ın onu desteklemesini beğendim. Burak'ın onu kaybedeceğini içinden bilerek ancak o gün geldiğinde soğuk nefesin vücudunun her bir noktasına değimesi ve kabulleniş psikolojisine tanık olacağız.