Bay Y, yolda karşılaşabileceğiniz, belki de sıkıcı veya önemsiz biri olarak görebileceğiniz karakterlerden. Ancak onun yaşamını kurcalamak için kitabın sayfalarını çevirdiğimizde kendimizi hem onu yargılarken hem de tanık koltuğundan yaşananları izlerken buluyoruz. Tanık koltuğuna yerleştiğimizde artık Bay Y bizim için didik didik incelenmesi gereken birisi. Her olay hakkında yorum yapmalıyız ki onun hayatını mercek altına alıp daha da keşfedelim. Sonucu ne olursa olsun...

Çocukluğu, gençliği, annesi ve ailesi ile olan ilişkisi, ikili ilişkileri, arkadaşıyla olan buluşmaları ve iş hayatında biz hep yanındayız. Bay Y'yi röntgenlerken de eleştirmekten geri durmuyoruz. Bu eleştiri durumunu yazar romanın içerisine o kadar güzel işlemiş ki sanki romanın bir bütünü izlenimi sağladı bende. Bu yüzden yazarı tebrik etmek istiyorum. Genelde bir olay örgüsü sırasında yazarın kendi fikrini söylemesi veya durumu eleştirmesi olayın akışını bozabilir ancak bu eserde o yorumlar olmadan eserin bütünlüğü bozulacaktı. Yapılması gereken her şey bu ince ve edebi romanda tamamlanmış.

"Usta, yetenekli, ilhamı güçlü bir yazar, en sıkıcı karakterin hikayesini veya romanını bile büyük bir ustalıkla sonsuz bir okuma hazzı verecek biçimde kaleme almaz mı öyle fazla da zorlanmadan?"

Korkut Kabapalamut, çoğu kişinin sıkıcı bulabileceği Bay Y karakterini usta dilini konuşturarak kaleme almış. Özellikle insan ilişkisi hakkında yapmış olduğu eleştiriler ve bu eleştirileri Bay Y karakteri üzerinden okuyucuya göstermesi hoşuma gitti.

Aynı zamanda Bay Y'nin iş hayatına da değinerek patron ve çalışan ilişkisi, çalışma saatleri, yaşamak için para kazanmanın gerekliliğine de karakterlerin davranışları üzerinden okuyucuya aktarıyor. İşte burada yaşamak için çalışmak gerekli ancak çalışma dışında mutlu bir şeyler yapmaya zaman kalacak mı, düşüncesini Bay Y karakterine empoze ederek okuyucuyu sorgulatıyor.

Severek okuduğum düşündürücü bir eserdi benim için.