Gerilim türünde eserler okumayı seviyorsanız ve o türde kitapları takip ediyorsanız 10 Numaralı Kamara kitabını duymuşsunuzdur. Ben bu türde fazla kitap okumadığım için (Ama yavaş yavaş başlıyorum.) karşılaştırma yapmam olanaksız. Okuduğum bir kaç kitaba göre değerlendirmem gerekirse fena değildi. Ben bir sonraki sayfada neler olacak diye merak ederek okudum. Ana karakteri bazı kısımlarda güçlü bulurken bazı kısımlarda ise "bu kız neden böyle davranıyor?" derken buldum kendimi. 

Örnek vermem gerekirse birisi "Eşelemeyi Kes" diye aynaya yazı yazarsa ben bu işi gizlice halletmeye çalışırım. Bütün gemiyi ortaya kaldırmam. Gemide olduğu için polise gitme olacağı yoktu ana karakterimizin ama yani niye kendi kendini yakarsın ki? 

Kitabın konusuna gelelim: Laura (Lo) Blacklock  seyahat yazıları yazan Velocity dergisinde bir gazetecidir. Kariyeri için eline geçen fırsat sayesinde kendini Aurora Borealis isimli gemide buldunda kaderi de çizilmeye başlayacaktır.

"Aurora Borealis: Norveç fiyortlarını gezen butik, süper lüks bir yolcu gemisi. Nedenini hala çözemediğim şekilde şansım, bazı gazetecileri alt ederek geminin bu ilk yolculuğuna çıkma hakkı kazanacak kadar yaver gitmişti.

Bu büyük bir ikramiyeydi. Bir seyahat dergisinde çalışmama rağmen normalde yaptığım iş, basın bültenlerini kesip yapıştırmak, patronumun Rowan'ın lüks destinasyonlardan yolladığı makaleler için resim bulmaktı. Bu yolculuğa da o çıkacaktı ama maalesef evet dedikten sonra hamileliğin onla aynı fikirde olmadığını fark etti -görünüşe göre hiperemezisi vardı- ve gemi kocaman bir hediye gibi kucağıma, sorumlulukları ve olasılıklarıyla düşüverdi. Rowan'ın iyilik yapabileceği daha kıdemli çalışanlar olmasına rağmen bu, bana verilmiş bir güvenoyuydu. Bu yolculukta kartlarımı doğru oynarsam Rowan'ın anneliğini gizleme gayretinde puan kazanmış olacak, belki de -bu yalnızca bir olasılıktı- son birkaç senedir söz verdiği terfiyi de alabilecektim."

Gemi onun için bir terfi fırsatıydı. Bu gemi için yazılacak yazı onun kariyerini etkileyecekti. Lüksün içinde iyi bir haber patlatmalıydı. Kendini kanıtlamalı ve merdivenleri çıkmalıydı. Bu şaşalı gemide her şey mükemmeldi. Yemekler, içkiler, kamaralar, hizmet... 

Gündüzün aydınlığı gecenin serin karanlığına bıraktığında gerilim kendini göstermeye başladı.

Beklenmedik bir çığlık 10 Numaralı Kamara'dan geldi. Lo, duyduğu çığlıktan sonra okyanusa bir cesetin atıldığına emindi. Lo kan gördüğüne emindi. Orada kalan kadını mı öldürmüşlerdi? 

Katil kimdi? Ona söylenene göre 10 Numaralı Karamada kimse yoktu. Ama Lo kadını gördüğüne emindi. Ondan rimel ödünç almıştı. İşte romanın taşları kendini göstermeye başladı ve Lo katilin izini bulmak zorundaydı. O kadının kimin öldürdüğünü bulmalıydı. 

İlk başta ona kimse inanmak istemedi. Bu lüks gemide bir cinayet olamazdı. Ve o akşam çok fazla alkol almıştı. Peki Lo hayal mi görmüştü? 

O hayal görmediğinden emindi. Bu işin peşinden gidecekti. Ancak birileri onun bu işin peşinden koştuğundan haberdardı. İşte bana göre bu işin peşini gizlice halletmeliydi. Kitabı okurken yaptığı hataları okuduğumda kendimi "Neden?" derken buldum. 

Kitabı okurken yaptığım tahminin doğru çıkması beni etkilese de kitabın sonu beni şaşırttı.

Eğer gerilim türünde kitap okumayı seviyorsanız tavsiye ederim. Ancak fazla beklentiye girmeden okumanızı tavsiye ederim. O şekilde kitaptan daha çok zevk alacaksınız.

"Arkadaşım Erin, hepimizin içinde şeytanlar olduğunu; iyi olmadığımızı, terfi etmezsek ya da sınavdan yüksek bir not alamazsak herkesin bizim ne kadar değersiz bir et yığını olduğumuzu anlayacağını fısıldayan sesler olduğunu söyler. Belki de doğrudur. Belki benimkiler biraz daha yüksek seslidir."

"Limanları severim. Katran ve deniz kokusunu, martıların çığlıklarını da öyle... Yaz tatillerini Fransa'da geçirmek için belki yıllardır gemiye biniyorumdur ama limanlar bana havalimanlarının asla vermediği bir özgürlük hissi verir."

"Smokin, bir erkeğin çekiciliğini yüzde 33 artırır."

"Düşüncelerimizi içimizde tutmanın bir nedeni vardır; onları insanların içinde paylaşmak hiç güvenli değildir."