Burçak Sorhun Kaldırımda Açan Çiçek
21:46:00
Bir çiçeğin güzelce büyüyebilmesi için iyi bir toprağa, o çiçek için özenle hazırlanmış bir yere, suya ve bakıma ihtiyacı vardır. Bunlardan birisi bile olmazsa çiçek büyüyemeden çürür veya ölür. Bazı durumlarda ise büyümesi imkansız gibi görülen yerlerde özenilerek bakılmasa bile o çiçek büyümek ister. Çünkü köklerinin gücünü sadece kendisi biliyor ve gelişeceğine inanıyor. Bu çiçeklere örnek olarak; kaldırımların altındaki verimsiz toprağı kendisine yer edinen, yağmurdan veya kardan su alan, kimsenin bakmadığı o çiçek. Elverişsiz ortama inat büyüyüp serpilerek tek bir dal çiçek olur. Onu ancak görenler fark edebiliyor.
"Hayatım boyunca kendimi kaldırımda açan çiçeklere benzettim. Baktığın zaman çok güzel, çiçek sonuçta ama açtığı yer kaldırım taşlarının arası ve kimse görmüyor, fark etmiyor üstüne basıp geçiyor o çiçeğin ne zorluklarla o taşların arasından çıkıp büyüdüğünü bilmeden. Ama çiçek bu ya kimse bilmese de kendi biliyor değerini ve ne savaş vererek o taşların arasından çıktığını; devam ediyor açmaya yeniden daha da güçlenerek güzelleşerek..."
Ana karakterimiz ise tıpkı kaldırımdaki çiçek gibi mücadele veriyor hayatı boyunca. Küçük yaşta annesi ve babası ayrıldığında ona ve abisine gözüken yer babaannelerinin evi. Bu evde geçirilen günler ise yürek burkucu. Bir ev mevcut ancak içerisinde sevginin kırıntısı bile yok. Bir çocuğun sevgiye muhtaçlığının şahitliğini evdeki duvarlar biliyor.
"Bir çocuğa dört duvarda kalacak bir köşe verebilirsin fakat o köşede bir parça sevgi ve ilgi vermezsen ne anlamı kalır bakıyorum, büyütüyorum demenin. Bir çocuğa bakmakla yetiştirmek aynı şey değildir."
Anne ve babanın varlığı olsa da kendileri hiçbir zaman yok. Çocukların duyguları da tıpkı "Babamın yanına gideceğim ve artık orada yaşayacağım." diye sevinerek bir torbaya koyduğu eşyalar gibi oradan oraya sürüklenip duruyor. Bu sürüklenişin sonu ise yeniden babaannelerinin evi.
Ana karakterin okula gittiği dönemi ve büyürken yaşanılan çırpınışları ilmek ilmek anlatmış istemiş yazar. Büyürken sevilmeyen o çocuğun mücadelesine kulak verilmesini ve o minik yüreğin sesini duyuruyor eserinde. Bunu yaparken akıcı ve anlaşılır bir dil kullanmayı tercih etmiş.
"Hayatta bazı dönüm noktaları vardır. Bu süreçte öyle şeyler yaşarsınız ki bir daha asla eski siz olamazsınız."
Özellikle herkesin anne ve baba olamayacağının kanıtlarından birisi bu kitap. Aile kavramı üzerine düşüneceğiniz ve yüreğinizden birçok parça koparacak bir roman Kaldırımda Açan Çiçek. Ana karakterimiz de kendi ayaklarının üzerinde dimdik durabilmek için kendisine inanmayı seçip köklerini kendisi güçlendirmiş, ona gösterilmeyen ilgiyi kendisi keşfetmiştir.
Güçlü kadın karakterlerin yaşadıklarını okumaktan hoşlanan herkesin severek okuyacağını düşünüyorum.
0 yorum