Açelya'nın her zaman gördüğü kabusların birisi ile romanın içerisine adımlarken arkadaşlarıyla çıkacağı tatilin ona iyi geleceğini umuyor. Çünkü kafasını dağıtması gerektiğinin ve her gün alarmdan önce kalkan bedeninin dinlemesi gerektiğinin farkındadır. 

Açelya'nın iş hayatındaki arkadaşlarından birisi olan Meriç ise herkesin beğenisini toplayan birisi. Meriç de bunun bilincinde hareket eder. İstenilen adam olmanın mutluluğu gururunu okşar. Açelya ve Meriç sadece ofis içinde görüşen ve bu görüşmelerde de sadece iş hakkında konuşurlarken bir gün Açelya'nın Meriç'e attığı bir laf ile iş sonra kahve içmek buluşmaya karar verirler. Bu buluşmanın sonucunda ise yeni buluşmaların sessiz daveti çoktan ikisinin yüreğini istila etmiştir.

Yakın arkadaşları ile yapacağı tatile Meriç'i de davet eder Açelya. Açelya'nın dedesinden kalma ormanların içindeki taş evde sakin birkaç gün geçirmeyi planlarken geçmişin gizli köprüsünden geçip taş evin duvarlarda yankılanan sırların eseri olurlar. Bu sırların ortaya çıkmasıyla artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır...

"Bazı şeyleri içinde yaşaması gerekir insanın, önemsiz olsa bile."

Yazarın işlediği konu içerisindeki gerilimi ilmek ilmek işleyerek sayfaların arasına serpiştirmesini çok beğendim. Her bir sırrın arkasında gizlenen ana olayı son sayfaların derinliklerine gömerek okuyucuyu hikayenin içerisinde tutmayı başarmış bana göre. Özellikle yaşanan birçok olayın arkasına gerilimin rüzgarını eklemesi ile romanın atmosferine uyum sağlamış. Eleştirebileceğim bir nokta ise, yan karakterlerin düşüncelerini daha fazla okumak isterdim. 

Kitabı sadece gerilim kitabı olarak ele almadan okumanızı tavsiye ederim. Kitabın ana unsuru gerilim olsa da içerisinde barındırdığı psikolojik öğeler ile de okuyucuyu etkilemek istemiş. Eğer türü seviyorsanız yazarın akıcı kalemine bir şans verebilirsiniz.