Mizahın üst düzeyde yer aldığı Sizin Bir Şeyiniz Yok Hanımefendi Sadece Evde Kalmışsınız eserinde yazarın kendi hayatına doğru bir yolculuğa çıkıyoruz. Eğer bir kadın 30'lı yaşlarının başlarında ise onun evlenmesi gerektiği ve çocuklarını doğurup bakması beklenir toplum tarafından. Bu toplum baskısından etkilenen ve hayatında birisinin olmasının gerektiğini düşünen yazarımız ise kendi beyaz atlı prensini bulmak için birçok maceraya atılmaya çoktan hazır.

Bu maceraların içerisinde türbelerden, hocalardan ve medyumlardan tutun birçok eğitim programını da mevcut. Tabi bunların çoğuna belli bir ücret yatırarak katılıyor ve sonuç ise beyaz atlı prensten eser yok. Fakat onun yerine farklı farklı kendine beyaz atlı prens bulma yolları öğreniyoruz.

Kitabı, çevre baskısını ve yazarın yaşadığı durumları düşünerek okumakta fayda var. Aslında alt metinlerde ağır eleştiriler mevcut. Mesela umut tacirlerinin insanları kandırmak için yaptıklarını okurken ağlanılacak halimize güldüğümü fark ettim. Bu gülme faktörü ise yazarın, kendi deneyimlerini anlatırken kullandığı dilden kaynaklanıyor. Su gibi akıp gidiyor, deyimini yazarın dili ve yaşanılan olaylar için söyleyebilirim.

Yazarın okuyucuya derdinin anlatarak ve sanki biz onun yanındaymışız gibi hikayesini yazmasını çok sevdim. Bu sayede ben de onunla birlikte her gittiği ve yaşadığı her garip durumda yanında oldum. Tabi o bazı yerlere giderken gerçek anlamda kendi arkadaşlarını da sürükledi. Özellikle bir arkadaşı ile gittikleri seminerde arkadaşının durumunu okurken hem üzüldüm hem de baya güldüm.

"Bilinç ne enteresan bir şey öyle..."

Kitapla ilgili sevdiğim bir diğer bölüm ise en son bölüm oldu. Aslında çoğu kadından dayatılan olgulara itaat etmesi bekleniyor. Peki kadınlar bunu istiyor mu? İşte bu eserde yaşanılan pişmanlıklar, üzüntüler ve hayal kırıklıkları olduğu gibi aktarıyor yazar.

"Hayatta ne yaşıyorsan yaşa, senin hikayenin bir parçası."

Ben severek okudum bu eseri. Eğer türü seviyorsanız bu kitabı inceleyebilirsiniz.