Sizleri Hasan'ın yanına götüreceğim. 

Hasan, kardeşim dediği dostundan hayat tokatını ağır bir şekilde yemesi ile kendini mahpushanenin soğuk duvarları arasında bulur. Güvendiği birisinden ihanetin soğuk yüzünü görmek Hasan'da güven duygusunun zedelenmesine neden olmuştur.

Altı yıl geçen mahpus hayatı. Soğuk duvarlar, suçsuz yere yatılan gökyüzüne hasret geçen altı yıl...

Kim geri getirebilir ki koskoca yılları?

Artık çıkma vakti geldiğinde Hasan'ın akılında tek bir düşünce vardır: Kemal ile yüzleşmek..

Yüzleşip nedenleri öğrenmesi gerekiyor. Yılların hesabını sorma ister.

Ziyarete gelenlerden Kemal'in İstanbul'a gittiği öğrenir. Demek ki buradan çıktıktan sonra köyden önce İstanbul'a gidip Kemal'in izini bulması gerekir. Peki ama koskoca şehirde nasıl olacak?

İstanbul'a gitmek için gardan bilet alır trende yerini oturur ve hayat ona sürprizini sunarak Sefa Amca ile karşılaştırır. Belki de hayat güzelliklerini Hasan'a yeniden hatırlatır.

İstanbul'a geldikten sonra neler yaşayacaktır?

Yazar, insanların bu dünyaya geçici olarak geldiğini hatırlatmak ister ancak insanlar paranın ve kendi çıkarlarının doyumsuzluğu ile yaşamlarını sürdürmek için elinden geleni yaparlar. Bunu Hasan üzerinden anlatarak okuyucunun bu durumu görmesini ister. 

Kitabın sonunu okurken bazen bir şeyleri değiştirmek isteriz ama hayatın akışına engel olamayız. İşte ben de kitabın sonunu okurken bu duyguları hissettim.

Eğer bu tarz kitaplardan hoşlanıyorsanız bu kitaba bakabilirsiniz.

"Bazı insanları keşfetmek için uzun mesai harcamaya da gerek yok."

"Nefes aldığın her an bir amacın, bir gayen olmalı."