Torun ve anneannenin anlatımına evin ruhu da eşlik ediyor. Özellikle duvarlardaki çatlaklar, mutfaktaki melekler ve azizeler, yatakların altındaki sesler... Toplumun farklı bir gözle baktığı anneanne ve torunun yaşamı, geçmişin kalıntıları da eklendiğinde evdeki tahta kurtları gibi içlerini kemiriyor. 

Kasabada yaşayanlar anneanne ve torunu gündüz görmezden gelirken, hava karardığında ise kendilerini evin kapısının önünde bulmaktan geri kalmazlar. Herkes bunu bilir ancak kimse dile getirmez. Çünkü dile getirilmesi gereken şeylerin başında torunun Jarabolar'ın evinde çalışırken yaşanılan o sansasyonel olaydır. 

"İnsanın içinde taşıdığı şeyler kolay kolay sökülüp atılmıyor."

Torun nesiller boyu kadınların ruhunun tahta kurtlarının yediği bu lanetli evden kurtulmanın yolu olarak kasabanın en zengin ailesi olan Jarabolar'ın evinde çalışmak olduğuna inanır. Anneannesine göre de bu evden kurtuluşun olmadığıdır. Bu eve giren kimsenin evden çıkması da imkansızdır. Çünkü evin ruhu çoktan o kişinin içine işlemiştir. 

Gotik bir tarzda yazılan bu eserde 4 nesil kadının tanık olduğu sahnelere şahit olurken ikili ilişkideki tabakaların gün geçtikçe üzerlerindeki tabakaların küflendiğini ve bu küflerin nefret ve öfke ile bütünleştiğini evin her odasındaki kalıntılar ve gölgeler ile algılıyoruz. Özellikle toplumdaki sınıf ayrımına değinerek zengin ve fakir bireylerin kalın çizgiler ile ayrılmasına dem vuruyor yazar. 

Farklı bir tarzda yazıldığını söyleyebilirim bu eser için. Hem torunun hem de anneannenin gözünden yaşanılanların peşinden giderken simsiyah bir karanlık karşılıyor okuyucuyu Özellikle  sırların açığa çıkması tıpkı evdeki ruhların evin içerisinde dolaşması gibi okuyucunun içerisinde dolaşmak istiyor. 

Farklı tarzda bir eser arayışındaysanız Tahta Kurdu tüm derinliği ile size sesleniyor.