Mektupların önemini yitirmeye başladığı günümüzde böyle bir eser okumak nefis bir geçmiş yolculuğu yapmamı sağladı. Tezer Özlü ve Ferit Edgü'nün birbirlerine yazdıkları mektuplarındaki sıcacık sohbetlerine konuk oldum. Bu misafirlikte yüreklerindeki duyguları da hissettim. Misafirlikten giderken ev sahibine memnuniyetinizi dile getirirsiniz. İşte ben de onlara bu misafirlikten dolayı memnuniyetimi dile getirerek yazıya devam ediyorum.

"Bu kitapta yer alan mektupların uzun yıllardır yayımlanmasını isteyen ortak dostlarımız oldu. Bu isteklere pek sıcak bakmadım. Yayımlanmaya değer bulmadığım için değil. Her yazarın kendine ait (Virginia Woolf'un deyişiyle) bir odası olduğuna ve bu özel odaya, eline kitabı alan herkesin girmeye hakkı olmadığına inandığım için. Bugün, Tezer'in tüm yakınlarının izni, hatta isteğiyle, bu mektupları yayımlarken önemle belirtmek istediğim bir nokta var:  Tezer, hastalığının düşüşe geçtiği dönemlerde (bazıları klinikte) yazdığı mektuplarda, yaşadıklarını dile getirdiği kadar, saplantılarını, (sözcüğü bağışlayın) sabuklamalarını da dile getiriyor. Okur, bu mektupları bu gerçeği göz önünde tutarak okuyup anlamalıdır.
Başlangıçta, bu kitapta yalnızca Tezer'in mektuplarının yer alması düşünülmüştü. Ama son anda, benim ona yazdığım birkaç mektup ortaya çıktı. Kuşkusuz, onun da, benim de, birbirimize yazdığımız mektupların tümü değildir bunlar. Birçoğu yitirilmiştir. Özellikle benim, askerlik sonrası Paris dönemime ait mektuplar. Birkaç mektubu da, bugün aramızda olan ya da olmayan kişileri ya da yakınlarını üzmemek için yok ettim. 
Yayımlanan mektupların, birkaç özel ismin değiştirilmesi dışında, hiçbirine dokunulmamış, yalnızca yazım yanlışları düzeltilmiştir." Ferit Edgü

Mektupları okurken ikisinin birbirine olan sevgilerini yürekten hissettim. İkisinin yüreklerine konuk olmak çok güzeldi. Ayrıca birbirleri için yaptıkları fedakarlıkları okurken dostluğun önemini bir kere daha anladım. Ferit Edgü'nün onun kitabı için yaptıkları, Tezer Özlü'nün Hakkari'de Bir Mevsim kitabının filmi için yaptıklarını okumak sevginin gücünün bir yansıması.

Birbirlerinden ne kadar uzakta olsalar da aslında mesafelerin önemsiziliğinin kanıtı bu mektuplar. Genelde mektup türünde yazılan kitapların çoğu tek kişinin yazdığı mektuplardan oluşuyor. Bu kitapta ikisinin yazdığı mektupları okumak ben de doyumsuz bir tat oluşturdu. 

"Çok şuurlu bir delilik ve çok büyük bir espri, Beckett'i aşan bir absürd içindeyim." Bence Tezer Özlü'nün kendisini anlattığı en iyi cümlelerden birini mektubunda yazmış. Onu anlamak için eserlerinin de okunması gerektiğini düşünüyorum.

Kitapta ayrıca Tezer Özlü'nün fotograflarının da bulunması eseri daha da güzelleştirmiş.

Yazarları anlamak istiyorsanız onların yazdığı mektupları okumak bence işinize yaracaktır. Mutlaka bu mektupları okuyun. Mektupların içinde sizden bir parça olacağına eminim.

"Çok ender yaşanılan kimi aşklar gibi. Öyle bir aşk yaşamışındır ki, bir daha artık böylesini yaşayamam dersin. Aşk sözcüğüne anlamını veren, bedeninin tüm hücrelerinde, sinirlerinin her atomunda duyduğun bir duygudur. Sonra bir gün, bir rastlantı, yeniden heyecan, aynı coşku, aynı yoğunlukta yaşanan anlar... İnanamazsın. Bir düşteyim sanırsın. Kitaplar da benim için böyledir. Eski aşklara dönemezsin, ama eski kitaplara dönebilirsin. (Kitaplarin ölmezliği burdan mı gelir?) Bu nedenle de, yıllar var ki, gene eski aşklarımı okuyorum. Dostoyevski'yi, Kafka'yı, Rimbaud'yu... İlk kez, yıllar var ki ilk kez, bugüne değin okumadığım bir kitap, yeni bir kitap, daha kitap bile olmamış bir metin, ben de böyle bir duygu yarattı."

"Soru işaretleri gereksizdir. Çünkü hemen her cümle yanıtı olmayan bir sorudur."

"Zaten, mantıklı her açıklama , mantıksız ve mantıksız olması gereken gerçekliği mantıksızlıkta olan bir andan, bir dizi anlardan, bir süreden kaçman değil mi ?"

"Bugünlerde bir süre Rimbaud okudum...
“ Bu dünyadan çık git de, nereye gidersen git!” diyor. Biliyorsun. Müthiş bir adam."

"Yaşadığımız sürece birşeyler yapmak zorundayız."

"Severek mektup yazılan bir insanın bile olması ne büyük bir olay, söylenen her sözcüğün anlaşılmaktan öte, yaşadığını, dahası sözcüklere bile gerek olmadan yaşandığını bilmek, güç gibi yalınç bir olgu değil, var olmak gibi bir şey."