Can Ataşoğlu En Derin Mavide Yalnızlığım
19:40:00Renklerin ve aşkın konuştuğu bir eser En Derin Mavide Yalnızlığım. Özellikle mavi ve siyah rengin uyumu ile harmanlanan denemeler ve aforizmalar mevcut. Mavinin huzuru, sakinliği ile siyahın karanlığı...
Denemelerin ve aforizmalar aşk üzerine. Bazı denemelerde anıların seslerini de işiteceksiniz. Sevdiğine sesleniş, bazı pişmanlıklar, bir kararın ilişki içerisindeki etkisi gibi konular da bu denemelerin içerisinde kendisine bir pay elde etmiş.
"Görüntüde bir kelime, herkesin herkese yazabileceği bir kelime! Benim için ise elimden tutan, uçurumun kenarından beni çeken, birbirleriyle çarpışan kelimeleri hizaya sokan, karanlıklardan gökkuşağı renklerine kavuşturan küçük, minicik bir kelime. Uçurumdan atlamayı düşünürken, nefes almamı sağlayan bir kelime! Yıldızların daha parlak, gecelerin daha gizemli olduğu, müziğin daha çok ruha dokunduğu, yazıların kalbi vurduğu, atılan her sevgi kurşununun tam isabet ettiği, o bahçeye çeken bir mesaj, el, yüz, bakış, kalp ve aşk..."
Eserle ilgili yapabileceğim bir eleştiri ise, editörlük veya redaksiyon kısmı. De, da ve ki eklerinin yanlış şekilde -ayrıysa birleşik, birleşik ise ayrı- yazılması okurken benim dikkatimi dağıttı. Benim elimde kitabın ilk baskısı mevcut. Belki diğer baskılarda bu durum düzeltilmiştir.
Mavi ve siyah renkleri dışında aşkın rengi olarak bilinen kırmızı rengi de denemelerin içerisinde kendisine yer edinmiş. Renklerin bir kişiye hissettikleri kelimelere dökülerek denemelerin ana hatlarından birisi olmuş. Bazen anlatılmak istenenin anlatılamadığı, söylenen sözlerin dökülemediği durumları da yazar kalemi ile okuyucuya sade ve anlaşılır bir dil ile aktarıyor.
"Hayat bizim için bir tırmanış biçimi, kimine göre soğuk kaliteli mermerlerden yapılmış, kimilerine göre eski, çürümüş, kurtlanmış, küflü dik basamakları çıkmaktı hayat."
Eğer bu türde yazılmış eserler okumaktan hoşlanıyorsanız, kitabı inceleyebilirsiniz.
0 yorum