La Fontaine, on yedinci yüzyılda yaşamış ünlü fransız masal şairidir. O bir kısmı eskiden de bilinen hayvan öykülerini masallaştırarak kendi eserlerini yaratmıştır. Bununla ilgili kendisi, “Taklit ettim ama esir olmadan” demiştir. Gene kendisinin dediği gibi masallarında “insan eğitimi için hayvanları kullanmış“‘tır.

Doğada bulunan her canlıya insanlarda bulunan özellikleri vererek onları kişileştirir. Burada hayvanları sembol olarak kullanır. Örneğin; tilki kurnazdır, karınca çalışkan, ağustos böceği ise tembeldir.

Öğüdün olay içinde sindirilerek okuyucuya sunulmasından yanadır.Bir öğüt bir anda söylenmemelidir. O zaman öğüdün sihri kaçar.

Masallarının çoğunda doğa manzaraları ile olayı anlatmayı seçmiştir. Doğa manzarası ile insan ilişkisini inceleyerek masallarına yön vermiştir. Bu yön verişte kullandığı hayvanlar ve doğanın değişen dış görünüşü onun kendini anlatış biçimidir.

Masallarındaki kişilerini genellikle hayvanlar arasından seçse de bazen insanları, hele de köylüleri masallarının içine serpiştirir.Sık sık bahsettiği hayvanlar aslan, kurt, tilki, eşek, horozdur.