Bu seferki rotamı Bulgaristan'a çevirmek istedim. Şiirin dilinin evrensel olduğunu düşünenlerdenim. Bu yüzden de elimden geldiğince farklı ülkelerden şairlerin şiirlerini okumaya çalışıyorum.

Bulgar şair ve eleştirmen Ivan Hristov yazdığı kitabını iki bölüme ayırmış. İlk bölüm Bdin, O Bataklık; ikinci bölüm ise Amerika Şiirleridir.

İlk bölümde şair, öldüğünde Bdin'e gelir. Cennete gelemediğini annesine şiirler yazarak anlatır. Bdin ise Vidin şehrinin Ortaçağ'daki adıdır. 

Şiirlerinde, Eleştirmenlere onu anlamadıklarını söyler. Onu anlamak için geç kalındığından bahseder. Bana şu hissi uyandırdı: Yaşadıkları veya gördükleri yüzünden dünyadan soyutlamak istemiş kendini. Bu yüzden de ölümü bir kaçış olarak görmüş. Ancak ölümün kaçış olmadığını (gittiği Bdin şehrini anlatırken o yerin durumundan) anlatmak istemiş. Ölümün bile aslında çıkış noktası olmadığını, ölümsüzlüğün varlığını şiirlerine serpmiş. Ölümsüzlük de bir imge. Umudun imgesi. Aslında olmayacak bir durumu hayal etmek ve onu yaşamak istiyor. Yani umut onun için yaşam.

Şiirlerinin dili anlaşılır ancak "Bağımsızlık, özgürlük, diriliş" onun için önemini bunu şiirlerinde hayal gücünün yüksek olmasıyla anlatmak istemiş.Şiirlerinde Bulgar dirilişinden de bahseder.  Irmak imgesi gücü, yenilmezliği simgeler. İnsanların ırmağa tapmasını, o ne derse onu yaptıklarının simgesi.

Ayrıca şiirlerinde Rus edebiyatı etkisi vardır. Mayakorski akımından etkilenmiş. Şiirler serbest nazım şekli ile yazılmış. (Bunu sesleri daha iyi anlatmak için yapıyor.)  

"Bdin II
Uyanma aşkım
sürsün rüya
sürsün rüya
Avuçlarımla korurum 
         gözlerini
         zalim güneş ışıklarından

Uyanma aşkım
sürsün rüya
sürsün rüya
Irmağı gör
           kenti
           sana nasıl gülümsediklerini

Uyanma aşkım
sürsün rüya
sürsün rüya
Sadece rüyalarda masumuz
                      güzeliz
                      gerçeğiz.

Uyanma aşkım
sürsün rüya
sürsün rüya
Sadece rüyalarında
                   o da kısa bir ara
                   dönerim yaşamaya"

"Bdin V
Vesi için
İyi şeyler
düşünmeliyiz
iyi
ve
güzel şeyler.
Bazen 
zamanın önüne
geçiyorum.

Bazen 
bir ses duyuyorum.
"bekle
Ivan,
acele etme" diyen.
Zamanın hızı
insanın idrakini
geçtiğinde
sıfıra
eşitlenir.
Büyük ihtimalle
gergin insanlar
kötü düşüncelere
meyilliler.
Tarihçiler zamanı
nasıl
ölçüyorlar
bilemem ama
bilirim
bir adamın
bir saniyede
nasıl
yirmi yaş birden
yaşlandığını.
"bekle
Ivan,
acele etme..."
İyi şeyler
düşünmeliyiz
ve
inanmalıyız
gerçekleşeceklerine."

İkinci bölüm olan Amerika Şiirlerinde ise Amerika'ya gittiğinde gördüklerini ve yaşadıklarını aktarmak istemiş. Bulgaristan ve Amerika'nın farkını ortaya çıkarmak istemiş. 

Ben şiirleri okurken biraz Nazım Hikmet esintisi hissettim. Mayakorski'den esinlemiş olmasından da kaynaklanabilir. Eğer Nazım Hikmet'in şiirlerini seviyorsanız bu kitaba bir şans verebilirsiniz.