Sadako-san,
Umarım gittiğin yerde lösemiden dolayı çektiğin acıların hiçbirisini çekmiyorsundur. En büyük temennim bu. Hiroşima'ya atılan bomba yüzünden 9 yıl sonra radyasyonun etkisi ile lösemi olmak senin suçun değil. Bu sadece çıkarlarını düşünen kişilerin suçu. Güçlü olmak için insanları hiçe sayanların suçu. Malesef  2019 yılında da bulunan bu kişilerden dolayı insanlar yuvalarını terk etmek zorunda kalıyor yada ölüyorlar. Umarım gittiğin yerde bu tür kişiler yoktur.

Sen hala 1000 Turna Kuşların ile umudun ve barışın simgesisin. Ne zaman umutsuzluğa düşsem aklıma sen ve kuşların gelecek. Bunu sakın unutma. 

"“Turna kuşuyla ilgili şu eski hikayeyi hatırlamıyor musun yoksa?” diye sordu. “Kuşun bin yıl yaşadığı söylenir. Ve hasta biri kağıttan bin turna kuşu yaparsa, tanrılar bu insanın istediğini yerine getirip onu sağlığına kavuşturur.""

Seni kuşlarınla beraber koşarken düşünüyorum. Özgürlüğün tadını nasıl da çıkarıyorsundur. Yüzünde oluşan o gülümseme seni hiç yalnız bırakmasın.Burada senin hikayen sayesinde birçok kişi yeniden umudun ne olduğunu hatırlıyor. Yaşamda ne olursa olsun  umudun olmadığı bir yerde hayatın devam etmesi imkansız. Sen onlara yaşamın kendisini aşılıyorsun. Bu yüzden kendinle gurur duymalısın. 

“Tavanda asılı duran turna kuşu sürüsüne baktı. Sadako onları seyrederken, kuşlar, sonbaharın hafif rüzgarıyla hışırdayarak sallandılar. Sanki canlıydılar da açık pencereden uçup gideceklerdi. Ne kadar güzel ve özgürler!”

O kuşlarla beraber şimdiki yaşadığın yere umut ve barışı götürmek için koştun güzel çocuk. Koşarken de Dünya'da umudun en güzelini serpmeyi ihmal etmedin.

Sen iyileşerek rüzgar kadar hızlı koştun ben de seninle koşmak için sana bu mektubu yazıyorum. Umarım okursun ve beni de yanına kabul edersin. Birlikte yüzümüzde gülümseme ile koşarak insanlara huzur, umut ve en önemlisi barış götürürüz.

"Bu bizim haykırışımız,
Bu bizim duamız;
hakim olsun dünyaya barış!"