"Hayat, nerede ineceğimizi kendimizin tayin edemediği uzun bir yolculuk. Mutluluk bir hedef değil. Bu yolculukta hissettiklerin, yaşadıkların, gördüklerin, göremediklerin, merak ettiklerin, söylediklerin, tanıştıkların, duyduklarında mutluluk. Eğer mutluluğu yolun sonuna koyarsak, belki ulaşmadan inebiliriz trenden. Mesele yola çıkmadan önce onu da yanımıza alabilmekte. Mesele, halihazırda içinde olduğun bu uzun yolculuğun tadını çıkarabilmekte..."

İnsanlığın önemine dem vurarak hayatın kendisinde mutluluğun yer aldığını hatırlatıyor denemelerinde ya da kendi deyimi ile denenmiş mutluluk tariflerinde. Doğanın döngüsü ile insan olmanın güzelliklerini gösterirken önemli olanın bakış açısı olduğunu fısıldıyor okuyucuya. 

Geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek kavramları üzerinden mutluluğun kaynağını göstermek istiyor. Geçmişte yaşanılan ve unutulmak istenmeyen güzel anıları hafızanızdaki kilerden çıkarıp hatırlayabileceğinizden, şimdiki zamanda sahip olduklarınızın kıymetini bilip şükredilebileceğinden, gelecekteki bilinmez yolculuğa sadece son kısmına odaklanmayıp sona giden yolun değerinden kendisine has kalemi ile sunmaktadır.

Bazı zamanlarda yaşanılan olayların ağırlığından mutluluğun sizleri terk ettiğini düşünebilirsiniz, ancak mutluluğun kendisini bilmek için üzüntüyü de görüp onun açtığı yaraları kendinizin sarması gerekmektedir. Şermin Yaşar'ın bu kısa ama etkili cümlelerinde hayatın sadece olumlu yanlarından değil olumsuz yanlarından bahsedip kişinin içindeki gücü çıkarması için umut olması   eserinin derinliğini arttırmış bana göre.

Hayata olan bakış açınızı sorgulatan, size içsel bir yolculuğa çıkaran ve kişisel gelişim türünde eserler okumaktan hoşlanıyorsanız bu esere bakabilirsiniz.