İkinci Dünya Savaş'ını anlatan bütün eserler beni etkilemiştir. Yaşam ve ölümün iç içe olması... Kitap Hırsızı'nı bitirdiğimde yine göz yaşlarıma engel olamadım. Bir çocuğun sevgisi ve hayatı beni sarstı. Savaş yıllarında bizi sarsan ne hikayeler var. Savaşların bazı insanların çıkarları yüzünden çıktığını artık bilmeyenimiz yok. Olan her zamanki gibi masum insanlara oluyor. Tıpkı Liesel gibi. 

Hikayeyi anlatan kişinin Azrail olması ilk beni şaşırtsa da okuduğum bazı bölümlerde yüzümde tebessüm oluştu. Anlatıcının ölen ruhları almak için geldiğinde Liesel'in anı defterini bulması sayesinde onun hikayesini okuyabiliyoruz. 

Hikaye ise şöyle başlıyor: Liesel ve küçük kardeşi kendilerini evlat edinecek bir ailenin yanına gitmek için trendedirler. Herkes uykudayken küçük çocuk yoğun bir öksürük krizine girer ve kısa süre sonra, Nazi Almanya’sında oldukça yoğun olan ölüm meleği onu da almaya gelir. Uyanan annesi kucağında oğlu, peşinde Liesel ve iki kondüktörle trenden karların üzerine iner. Ne yapacaklarını tartışan kondüktörler bir sonraki kasabada cenaze sorununu halletmeye karar verirler. Hedefe ulaşılınca giderek ağırlaşan cesetle birlikte platforma inerler. Yanlarında bir rahip ve iki mezar kazıcı vardır ve mezar kazıcı işini bitirip giderken cebinden siyah bir kitap düşürür. Annesi pedere cenaze töreni için teşekkür ederken Liesel, kardeşinin öldüğüne inanamaz ve çığlıklarla mezarı kazmaya çalışır. Annesi onu götürmek için sürüklerken karların içindeki o siyah kitabı görür ve kimse fark etmeden alır.

Sosyal görevli, Liesel'i yeni ailesinin yanına Molching kasabasındaki Himmel adında bir sokağa götürür. İşte Liesel’in yeni hayatı başlamaktadır. Onun hikayesini okuyoruz. 

Liesel savaş yıllarında çocukluğunu yaşamaya çalışırken savaş ona bu güzel yılları yaşamasına izin vermez. Savaş kimsenin yaşamasını istemiyor. Bombalar susmuyor. İşte Liesel bu savaş yıllarında kitaplara sarıldı.

"İnsanlar bir günün renklerini sadece başlangıcında ve bitişinde izler, ama bence bir günün her birinin farklı anlarla geçip giden çok çeşitli tonlar barındırdığı gayet açık. Tek bir saat içinde binlerce farklı renk olabilir. Bulutumsu maviler, mat sarılar. Çamurlu karanlıklar. Ben kendi işimde onlara özellikle dikkat ederim."

"Hikayesini yazmaya başladığında, kitapların ve kelimelerin tam olarak ne zaman bir anlam taşımanın ötesinde her şey haline geldiğini merak edecekti."

"İnsanların hayatlarında dönüm noktaları vardır. Sanırım özellikle de çocukken."

"Birinin söyledikleriyle gerçekten olanlar genellikle iki farklı şeydir."

"Caddenin her yerinde insanlar vardı ama boş olsa, yabancı bundan daha yalnız olamazdı." Son İnsan Yabancı

"İnsanları hep en iyi ve en kötü durumlarında bulurum. Hem güzelliklerini hem çirkinliklerini görürüm ve ikisinin nasıl aynı yaratıkta olabildiğini merak ederim. Ancak onlarda da benim kıskandığım bir şey var. İnsanlar ölecek kadar akıllılar."

"Kelimelerin aynı zamanda onu hayata döndüren şey olduğunu hatırlatmıştı."