Rainer Maria Rilke Duino Ağıtları
22:06:00Eser 10 tane ağıttan oluşuyor. Bu ağıtlar uzun nesirler, hüzünlü bir dil ile kaleme alınmış. Tıpkı Rilke'nin duyguları gibi...
"her şey, tek bir kere. Bir kere ve bir daha asla. Ve bizler de
bir kere. Bir daha asla. Ama bu
bir kere var olmak, sadece bir kereliğine bile olsa:
dünyada olmak, geri alınamaz gibi."
Yaptığım araştırmada edindiğim bilgiye göre, kitaptaki ilk ağıtı 1912 yılında Trieste şehrindeki Duino Kalesi'nde yazmış. Daha sonraki yıllarda da diğer 9 ağıtı tamamlamış.
Bana göre sakin bir zamanda okunması gereken ve derin anlamların yer aldığı bir eser.
"... oysa ki en görünür mutluluk
gösterir kendisini bize ancak onu içimizde
dönüştürdüğümüzde.
hiçbir yerde, sevgili, dünya hiçbir yerde, sadece içimizde.
Bizim
hayatımız akar gider dönüşümle. Ve giderek
silinir dışarısı."
Ağıtların içerisinde melek ve insan arasındaki farkları da din üzerinden karşılaştırmış. Özellikle insanın varoluşunu bulma çabasını ağıtların içerisine serpiştirmiş. Kitapta ağıtların orijinal halinin de olmasını sevdim ben.
"Çiçek açmanın da, solmanın da bilincindeyiz.
Ve bir yerlerde hala aslanlar gezer ve bilmezler
muhteşem oldukları sürece acizlik nedir."
Aynı zamanda yaşanmayan bir şeyin yarattığı etkiyi insanların görmeden bilmediğini de aktarıyor ağıtlarında. Ancak bilinmeyen bir şeyin güzel olabileceğini de göstermek istiyor.
"Sevenler, bilebilselerdi, harikulade söyleşirlerdi
serinliğinde gecenin. Zira her şey sanki
bizi gizler gibi. Bak, ağaçlar var;
yaşadığımız evler ayakta hala. Sadece biz
geçip gideriz her şeyin yanından hafif bir dokunuş gibi.
Ve her şey birlik içinde bizi susmakta, biraz
utançtan belki, biraz da kelimelere dökülemeyen umuttan."
Şiir okumayı seviyorsanız bu kitabı inceleyebilirsiniz.
0 yorum