Birhan Keskin Soğuk Kazı
20:40:00
Birhan Keskin bu eserinde derinlerde yatan imgeleri kazıyarak çıkarmak istediğini düşünüyorum. Kazının pek de kolay yapılmadığı şiirlerdeki tınıdan kendisini gösteriyor. Şiirleri okurken karşısındaki kişiye sesleniyor. Bu içten gelen sessiz çığlıkları anlamasını ve duymasını istiyor.
"Biriken ne varsa sözler arkada kalmış,
O çok sevdiğin dünyanın katı huyu,
Şimdi ne yana dönsen buz tutmuş
kanatların, gövdende onca diken.
Yolları kar kaplamış, donmuş göl,
ne sen bir yere varırsın artık ne seni
bekleyen tren."
Gözlem gücünü şiirlerinde dizelerden kendisini belli eden şair, bireysel konulara da yer vermek istemiş eserinde. Özellikle hatıra ve anıların birey üzerindeki etkisini kendisine has olan diliyle okuyucuya aktarıyor.
"Benim kalbim bir hatıraya kalsın
Bu çukur vadiye, kazıdım buraya
Gelsin okusun;
Kimin eli değmişse bir ayrılığa
Tütecek sandığı ocak sönecek
Bir daha hiç görünmeyecek o rüya."
Duyguların en ön safhadan selam verdiği şiirlerde aynı zamanda melankolik bir melodi karşılıyor bizleri. Bu ağır melankolinin tınısını her bir dizenin gizli bölmesine yerleştirip okuyucunun ruhuna işliyor.
"Bu taşlarla bu kuşlarla bekledim, bu sırlarla bu yılları
Bir mucizeyi gösterecektin bana, atladığım satırları
Kaşlarımın yokuşunda gün akşam oldu hani
Ne bir mucize gördüm ne işe yarıyor kaldırım taşları."
İnsan ilişkilerindeki yüzeysel aynılıkları kitabın en son sayfalarındaki Soğuk Kazı ile gösteriyor aslında. Bilgisayardaki kopyala yapıştır formüllerinin ilişki ve duyguların tekrarını belirtmek için kullanması ince bir zeka ürünü bana göre. Eleştiriyi şu andaki zamanının formülü ile şiirlerine imgeler ile yansıtmasını çok beğendim.
"Sonsuzluk, bilmiyoruz ki, belki de
Şefkatli bir şeydir, ne bileceksiniz"
Şiir okumayı seviyorsanız şairini kalemi ile mutlaka tanışmalısınız.
0 yorum